Τέσσερα χρόνια πέρασαν απ’ τις μέρες που μας χάρισαν τον τίτλο του Πρωταθλητή Ευρώπης. Μέρες που ξανάζησα επί τέσσερις βδομάδες μες απ’ τα κείμενα του EUROMNHMONEYMATA2004 που «σήκωνα» καθημερινά, με την ίδια πάντα ένταση και τα ίδια συναισθήματα όπως και τότε. Μια ονειρική εποχή κλείνει σιγά σιγά παραχωρώντας τη θέση της σε μια νέα. Ένα σωρό πράγματα άλλαξαν από τότε. Ενδεικτικά:
- Η Εθνική μας κυνηγημένη από φοβερή γκαντεμιά δε μπόρεσε να προκριθεί στα τελικά του ΠΚ της Γερμανίας, δίνοντας την ευκαιρία στην Ιταλία να τα κάνει τέσσερα και να πάρει συγχρόνως ρεβάνς για το χαμένο Italia ’90.
- Εμπνευσμένος απ’ την ευφορία του Germany ’06 ο «μεγάλος» παράτησε το βόλλεϋ κι ξανάρχισε να παίζει μπάλλα. Στόχος του η συμμετοχή στο ΠΚ 2014. Μόνο που δεν είμαι σίγουρος με ποια Εθνική...
- Διαπίστωσα ότι η Κροατία παράγει τα πιο πιστά αντίγραφα ποδοσφαιρικών, κι όχι μόνο, φανελλών κι είναι ασυναγώνιστη σε ποιότητα και τιμές. Με 4 ευρώ χτύπησα ένα ζευγάρι «Ζαγοράκηδες».
- Η κόρη μου ενθουσιαμένη απ’ τις επιτυχίες της γυναικείας Εθνικής Γερμανίας που το 2007 αναδείχθηκε Παγκόσμια Πρωταθλήτρια δίχως να δεχθεί γκολ (!), αποφάσισε να δοκιμάσει κι εκείνη την τύχη της στο ποδόσφαιρο. Έχει έν’ αριστερό η αφιλότιμη, τύφλα να ’χει ο Τσιάρτας!
- Ο μικρός παραμένει πιστός στο βόλλεϋ αλλά για καλό και για κακό φλερτάρει και με το μπάσκετ. Ποτέ δε ξέρεις...
- Kαι μια και μιλάμε για μπάσκετ. Η «επίσημη αγαπημένη» αφού πρώτα έριξε «κατοστάρα» στις ΗΠΑ, παρά λίγο να μας κάνει Πρωταθλητές Κόσμου. Κάτι που η Εθνική ποδοσφαίρου δεν το ’χει δει ούτε στ’ όνειρό της.
- Κατάφερα να σφίξω επιτέλους το χέρι του Άγγελου Χαριστέα μετά τον αγώνα κυπέλλου SC Victoria Hamburg – 1. FC Nürnberg, αλλά δε κατάφερα να τον πείσω να μου χαρίσει τη φανέλλα του... Δεν το βάζω κάτω όμως, την άλλη φορά!
- Κατόπι μακροχρόνιων αγώνων ο Klaus μου απένειμε τον τίτλο του «κανονικού» οπαδού του FC St.Pauli, μετά από 2 σαιζόν με 30 -τουλάχιστον- παρουσίες στα κάγκελα τού Millerntor. Μου εξασφάλισε μάλιστα κι εισιτήρια κάρτα διαρκείας για να μη του λείπει ο ώμος μου.
- Πέρυσι το FC St.Pauli ανέβηκε στη 2η Bundesliga ύστερ’ από τέσσερα ψυχοφθόρα χρόνια στα «χωράφια» της Regionalliga (Περιφεριακό Πρωταθλημα), γεγονός που απαθανατίστηκε σε μπλουζάκι με λόγκο: «Είμαστε δευτεροκλασσάτοι». Παράλληλα άρχισε την ανακατασκευή του γηπέδου του. Καλώς ορίσαμε στο «μοντέρνο» ποδόσφαιρο...
- Ξαφνικά πριν δυο βδομάδες ο Klaus υπέβαλε την παραίτησή του από μέλος της Παρέας της Παρασκευής διαμαρτυρόμενος για διακρίσεις σε «πρωτοκλασσάτους» και ... «δευτεροκλασσάτους». Φυσικά η παραίτησή του δεν έγινε δεκτή κατόπιν ομόφωνης απόφασης της ΠτΠ. Εύκολο είναι;
- Τέλος ο γνωστός «ξάδερφός» του, φανατικός οπαδός της Ιταλίας, δήλωσε ότι αφού η τύχη δεν ήθελε να το ξανασηκώσουμε, όπως είχε προβλέψει, θα το σηκώσει η δεύτερη ομάδα του. Εκεί που ’χα πιστέψει πως μερικά πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ, μάλλον θα πρέπει ν’ αλλάξω πηγή προγνωστικών....
Δε βαριέσε, ας το σηκώσει όποιος θέλει. Εγώ πάντως σηκώνω τo δικό μου κύπελλο στα παιδιά της Εθνικής κι εύχομαι πρόκριση στα τελικά του ΠΚ 2010. Στην υγειά τους λοιπόν!
Υ.Γ. Για να πω την αλήθεια αυτό που μου κακοφαίνεται περισσότερο είναι το ρημάδι το «τέως» που μας χάλασε τον τίτλο...
